کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: مقتل


مبارزه و شهادت بُرَيْرُ بْنِ خُضَيْر و نافع بن هلال

درباره : اصحاب سیدالشهدا علیه السلام
منبع : پژوهشی نو در بازشناسی مقتل سیدالشهدا ص ۱۸۳

مبارزه و شهادت بُرَيْرُ بْنِ خُضَيْر: پس از مُسْلِمُ بْنِ عَوْسَجَه، بُرَيْرُ بْنِ خُضَيْركه فردي عابد بود و سيّدالقرّاء لقب داشت به ميدان رفت و از طرف مقابل يَزيدُ بْنِ مُعْقَل یا يَزِيدُ بْنِ مُغَفَّل را به درك واصل كرد. در نبرد بعدي‌اش در حال مبارزه با رَضي بْنِ مُنْقِذ، یا بُحیر بْنِ اوس بود كه از پشت سر با نيزه او را به شهادت رساندند.[1]

مبارزه و شهادت نَافِع بْنِ هِلال: پس از بُرَيْرُ بْنِ خُضَيْر؛ نَافِع بْنِ هِلال به میدان رفت و چند نفری از دشمنان را به درک فرستاد و در این زمان عَمْرُوبْنِ حَجَّاج[2]


از لشکر عُمَرِبنِ سَعد فریاد زد: ‌ای احمق‌ها! آیا مي‌دانید با چه کسانی مي‌جنگید؟ این‌ها از پستان شجاعت شیر خورده‌اند و طالب مرگ‌اند! هیچ کدام از شما به تنهایی نمي‌توانید آن‌ها را بکشید و تنها راه این است که جمعی به آن‌ها حمله کنید.[3] عُمَرِبنِ سَعد هم این رأی و نظر را پذیرفت و دستور داد به همه اعلام کردند کسی حقّ ندارد به تنهایی و یک تنه به جنگ یاران سیّدالشهدا علیه‌السلام برود و از این پس، جنگ نامردانه‌تر از قبل ادامه پیدا کرد و لشکریان عُمَرِبنِ سَعد بطور جمعی حمله ور شده و نَافِع بْنِ هِلال را شهید کردند.[4]

 

[1]. تاریخ الامم والملوک ۵/۴۳۱؛ روضة الواعظین ۳۰۸؛ الفتوح ۵/۱۰۲؛ اللهوف ۹۲؛ مُثیرُالأحْزان ۲۲۴؛ مَقْتَل خوارزمی ۲/۱۴؛ تَسْلِیَـةُ الْمُجالِسْ ۲/۲۸۳؛ بحـارالأنـوار ۴۵/۱۵؛ الکـامل فی‌التـاریخ ۱۱/۱۷۶؛ جـلاءالعیـون۵۶۱ ؛ منتهی الآمال۴۲۳؛        نفس المهموم۲۳۱؛ مقتل مقرّم ۲۱۵؛ ناسخ التّواریخ ۴۳۲؛ قمقام ۴۰۶؛ وقایع الأیام ۳۵۴؛ مهیج الأحزان ۳۰۲؛ دمعة الساکبه ۳۷۶؛ مقتل جامع ۱/۷۶۹.

[2]. در مُثیرُالأحْزان عمربن زبیدی ذکر شده است. ضمناً سخنان عمروبن حجاج در ناسخ التّواریخ، مقتل مقرّم و مقتل امام حسین نیامده است.

[3]. در قمقام و مقتل مقرّم  آمده است که با هر سنگ و کلوخی  به اصحاب سیّدالشهدا حمله می‌کردند.

[4]. تاریخ الامم والملوک ۵/۴۳۵ و۴۴۱؛ اَنْسابُ الاَشْراف ۳/۴۰۰؛ الارشاد۲/۱۵۳؛ مُثیرُالأحْزان ۲۲۱؛ مَقْتَل خوارزمی ۲/۱۸؛ الکامل فی‌التاریخ ۱۱/۱۷۶؛ إعْلام الوَری ۳۴۳؛ تَجارِبُ الاُمَم ۲/۷۷؛ بحارالأنوار ۴۵/۱۹؛ جلاءالعیون ۵۶۳؛ منتهی الآمال ۴۲۶؛ مقتل مقرّم ۱۹۹؛ ناسخ التّواریخ ۴۴۰؛ قمقام ۴۰۸ و۴۱۹؛ دمعة الساکبه ۳۸۱؛ وقایع الأیام ۳۶۱؛  مقتل امام حسین ۱۳۵؛ مقتل جامع ۱/۷۴۴. توضیحات: این گزارش در مقتل امام حسین و دمعة الساکبه کمی متفاوت آمده است.